Het is al twee miljoen keer bekeken, het filmpje van twee boze meisjes deze week op een terras in Hengelo (of zo).
Eén van hen beklaagde zich bij de bediening over een haar in haar broodje. Een man naast haar ergerde zich aan de manier waarop ze dat deed en zei er wat van. Dat viel niet helemaal lekker. De meisjes gingen flink tekeer (‘waar bemoei je je mee, mongool’).
Intussen zat een andere man op het terras de scene integraal te filmen. Daar werden de meisjes niet bepaald relaxter van. Spektakel alom. Ook de aangesnelde kelner kon de zaak niet sussen.
Alle hoofdrolspelers in deze klucht hebben inmiddels hun verhaal gedaan in de media. Zo weten we dat de meisjes worden bedreigd en dat één van hen zelfs ontslagen is bij de thuiszorg. “Iedereen ziet ons nu als slechte meiden, zo zijn we helemaal niet. We zijn lieve meiden. Echt”. Bekijk anders het filmpje even en oordeel zelf of je open zou doen als dit soort thuiszorg voor je deur staat.
Ook de kelner pleit zich vrij: “Het lijkt me sterk dat er een haar opzat. De kok die de broodjes maakte, is kaal”. Is dat een sluitend argument? Nou, nee. Denk aan de verdachte van een schietpartij die verklaart: “ik heb niet geschoten hoor, kijk maar, mijn pistool is leeg”. Niet heel sterk. De kok moet dus óf aantonen dat hij al zijn haren nog heeft (sowieso lastig, maar zeker als je kaal bent) óf dat hij al kaal was vóór het broodje smeren.
Maar goed, dan de filmer. Mocht hij filmen? Ja, in hoofdregel mag je op een terras met je telefoontje filmpjes maken. Interessanter is of hij het ook wereldkundig mocht maken. Weegt het belang van de meisjes om niet zo op internet te belanden, zwaarder dan de vrijheid van meningsuiting? Ik betwijfel het. Ik denk dat de meisjes het gewoon moeten dulden.
En zijn ze eigenlijk niet trots op hoe ze onder zulke moeilijke omstandigheden toch helemaal zichzelf blijven? Heel krachtig. Ze tonen zich zoals ze zijn.