Arjen Lubach haalde deze week een geintje uit met V&D. Hij plakte de woorden Drank & Drugs – titel van het liedje dat nu een nummer één hit is – op een drinkbeker en broodtrommeltje met het Back to School logo van V&D. Dat plaatje zette hij online: ,,De hit voor aankomend schooljaar’.
V&D greep de telefoon. Lubach tweette: ,,V&D belde. Of ik hun logo niet wilde misbruiken. Prima joh, haal ik ‘m toch weg.’’. Lubach had natuurlijk geen zin in gezeur, maar wat nou als hij het niet had weggehaald, had hij dan een probleem gehad? Ik betwijfel het. Merkreputatie schaden mag soms best. Denk aan Youp die Buckler de nek omdraaide.
Nog een voorbeeld. Kunstenares Nadia Plesner linkte in 2008 een tas van Louis Vuitton aan de misstanden in het Afrikaanse Darfur. Ze publiceerde een plaatje van een Afrikaans kindje (Martin Simek zou het een zwartje noemen) met op de ene arm een in roze gestoken chihuahuahondje en aan de andere een Louis Vuitton- tas. Daarmee refereerde zij aan Paris Hilton, die vaak met dezelfde attributen in de glossy’s staat. Doel was te illustreren dat mediabelangstelling voor mensen als Paris Hilton ten koste gaat van de aandacht voor misstanden in Afrika.
Plesner besloot dus diezelfde attributen in te zetten voor wel belangrijke zaken. Met een sneer naar Hilton: ‘Since doing nothing but wearing designer bags and small ugly dogs apparently is enough to get you on a magazine cover, maybe it is worth a try for people who actually deserve and need attention.
Zoals de V&D nu niet blij is met de associatie met drank en drugs, zo vond Louis Vuitton de associatie tussen haar merk en de situatie in Darfur ‘ongelukkig’ en schadelijk, Begrijpelijk. Maar Vuitton kon het toch niet tegenhouden, de vrijheid van meningsuiting ging voor.
En V&D intussen? Krijgt het een keer aandacht, schiet het meteen in de klaagmodus. Ze hadden er ook een handige draai aan kunnen geven om het zouteloze imago af te schudden. Gemiste kans. Ik vrees dat V&D definitief old school is.