Jeroen van der Boom heeft ‘Mag ik dan bij jou’ van Claudia de Breij gecoverd tijdens een Toppers concert en ook als single opgenomen. Zonder toestemming. De Breij was niet blij en tweette: ‘Lieve Jeroen van der Boom, fijn dat je Mag ik dan bij jou zo mooi vindt! Maar wel jammer dat je niet overlegd hebt’.
Jeroen zal vast overwogen hebben te overleggen. Maar ja, als je vraagt of het mag en de ander zegt nee en je doet het dan toch, dan zit je. Dus Jeroen zal wel gedacht hebben, ik doe het gewoon en daarna een boel kusjes erop, komt wel goed.
Hoe moeten we Claudia’s tweet duiden? Bedoelde ze: ‘het was wel netjes geweest met me te overleggen’ of ‘je had met me móeten overleggen’? Hoe zit dat juridisch?
Claudia is als componist en tekstdichter auteursrechthebbende op zowel muziek als tekst. Waarschijnlijk heeft zij haar auteursrechten overgedragen aan Buma Stemra om namens haar de opbrengsten van het liedje te incasseren. Anders moet Claudia de hele dag zelf bij de radio zitten turven. Voor ’s werelds bestwil is haar tijd beter besteed aan het maken van meer van die mooie liedjes.
Maar goed, met die overdracht van auteursrechten, heeft zij in beginsel haar recht verspeeld om anderen te verbieden het nummer uit te voeren en die uitvoering op te nemen. In ruil daarvoor heeft ze recht op een deel van de opbrengsten. Ofwel, in principe kan een ander het dan coveren, mits maar netjes wordt betaald.
En dat legt ook Claudia geen windeieren. Maar betekent dat dat Claudia feitelijk niets meer over haar ‘kindje’ te zeggen heeft? Nee, want ook na overdracht van haar auteursrechten, heeft ze zogenaamde persoonlijkheidsrechten: “(…) het recht zich te verzetten tegen elke misvorming, verminking of andere aantasting van het werk, welke nadeel zou kunnen toebrengen aan de eer of de naam van de maker”.
Om gesodemieter daarover uit te sluiten, vragen artiesten elkaar in de regel wel toestemming. Als ze dat niet al doen uit beschaafdheid. Voor Toppertypes is dat wellicht te hoog gegrepen.